نکاتی درباره روشنایی چاه آُسانسور

روشنایی و مخازن موجود در مدار شاخه در دو چاه آسانسور کاملاً مجزا است. بازرس برای روشنایی و مخازن به مدارهای منشعب جداگانه ای نیاز دارد. شرایط لازم برای روشنایی و ظروف چاه آسانسور، آسانسور در بخش ۶۲۰.۲۴ قرار دارد. برای روشنایی گودال و ظروف مدارهای منشعب جداگانه مورد نیاز است. در هر چاه آسانسور حداقل یک ظرف دوبلکس باید تهیه شود. روشنایی چاه آسانسور مجاز به محافظت از GFCI نیست. دلیل دو مدار انشعاب ایمنی است. هنگام کار در یک چاه آسانسور با استفاده از ابزارهای قابل حمل ، می توان دستگاه محافظتی جریان اضافی بالادست را قطع کرد. بدون وجود مدار انشعاب جداگانه برای روشنایی ، این امر باعث می شود که فرد در تاریکی قرار بگیرد و نگرانی هایی برای توانایی خروج وی از کابین آُسانسور با خیال راحت، ایجاد شود. در این بخش همچنین لازم است که یک سوئیچ برای روشنایی از درب دسترسی چاه به راحتی قابل دسترسی باشد. مشخصات معمول نیاز به این دارد که پیمانکار برق از مطابقت با NEC اطمینان حاصل کند. هنگامی که تخلفاتی در نقشه های مهندسی شده مشاهده می شود ، باید بلافاصله مورد توجه مهندس و مالک یا مالکان قرار گیرد.

روشنایی چاه آسانسور

اصطلاح روشنایی به تجهیزاتی اطلاق می شود که هدف اولیه آن تولید نور است. این به طور معمول نوعی لامپ است، اما روشنایی همچنین می تواند به استفاده از نور طبیعی برای ارائه روشنایی اشاره کند.

 

نور تابش الکترومغناطیسی است که در بخش خاصی از طیف الکترومغناطیسی وجود دارد. از نظر «نور مرئی» یعنی آن که حس دید را قادر می سازد، بخشی از طیف است که می تواند توسط چشم شناسایی و دیده شود.

 

سطح نور بر روی یک سطح به عنوان ‘روشنایی’ توصیف شده است و در لوکس lx اندازه گیری می شود، جایی که یک لوکس برابر با یک لومن در هر متر مربع lm/m²) و یک لومن واحد SI (سیستم بین المللی) شار نورانی است و کمیت نور ساطع شده توسط یک لامپ یا دریافت شده در یک سطح را توصیف می کند.

اهمیت روشنایی چاه آسانسور

از سطح روشنایی نباید غافل شد زیرا این مهم است که چهره افراد روبرو به راحتی قابل شناسایی و شناسایی است. نور پراکنده، ایجاد شده اگرچه یک پوشش عقیق است، یک روشنایی محتاط و یکنواخت را فراهم می کند. از دیگر مزایای این نورپردازی عمومی ، تابش خفیف و کم آن است؛ به ویژه در چشم بیمارانی که روی تخت بیمارستان منتقل می شوند. با لامپ آسانسور ، لابی یا راهرو آسانسور احساسی راحت و دوستانه به شما می دهد. بنابراین ، دیوارهای نصب شده یا نقاشی ها از طریق نور پرتو نامتقارن بر روی آن برجسته می شوند.

 

میزان روشنایی خارج از آسانسور باید حداقل ۱۰۰ لوکس باشد. در داخل آسانسور ، نیاز لوکس یکسان است ، اما یکنواختی باید بیشتر باشد. از آنجا که از لابی های آسانسور به طور معمول ۷ روز هفته و ۲۴ ساعت شبانه روز در بیمارستان استفاده می شود ، سنسورهای تشخیص حرکت ممکن است به میزان کامل به صرفه جویی در انرژی کمک نکنند. با این وجود ، محصولات ممکن است با حسگرهای یکپارچه نور روز و یا حرکت و همچنین چراغ های اضطراری LED تنظیم شوند.

نصب لقمه ی ریل آسانسور

همانطور که اشاره شد از لقمه برای نصب ریل آسانسور به براکت استفاده می‌شود. بنابراین برای نصب لقمه‌ ی ریل آسانسور باید ابتدا براکت را نصب کرد. مراحل نصب براکت آسانسور را پیش از این در مقاله‌ی براکت ریل آسانسور و کاربرد آن توضیح داده‌ایم. پس از نصب براکت، لقمه ‌ی ریل آسانسور را بر روی سوراخ پیچ براکت قرار داده و پیچ را وارد می‌کنید. سپس به ترتیب موارد زیر را با بر روی پیچ قرار می‌دهید:

• یک لاتون جهت تنظیم فواصل
• یک واشر تخت
• یک واشر فنری

و در انتها مهره را وارد کرده و محکم می‌کنید. باید دقت شود که لقمه بصورت صاف، تخت و به دور از هرگونه کجی و ناراستی بر روی براکت سوار شود. در صورت هرگونه فاصله یا ناترازی در نصب، اگر ایراد از ساختار و ساختمان لقمه است، باید حتما لقمه‌ی ریل آسانسور تعویض شده و با بست سالم‌ جایگزین شود. دقت شود که کیفیت و دقت در نصب لقمه ی ریل آسانسور تاثیر بالایی بر کیفیت حرکت کابین آسانسور و حتی افزایش ایمنی آسانسور دارد.

در انتخاب و نصب لقمه‌ ی ریل آسانسور نکات مهمی وجود دارد

  هر براکت با دو لقمه‌ ی ریل به ریل متصل می شود.

  انتخاب لقمه بستگی به نوع براکت و ریل آسانسور دارد.

  در هنگام نصب بست آسانسور باید تمامی سطح آن بر روی براکت قرار داشته باشد.

  در طول سالیان متمادی و حتی پس از نشست ساختمان، لقمه ی ریل آسانسور نباید حالت ثابت و محکم خود را از دست بدهد و شل شود.

  در شرایطی که ترمز آسانسور فعال شده و خمش و اصطکاک بر روی ریل آسانسور رخ می‌دهد، لقمه ریل آسانسور هرگز نباید کوچکترین تغییر کند و شکسته شود.

  هنگام تغییر درجه حرارات و انبساط قطعات آسانسور به ویژه ریل، نباید تغییر وضعیتی بر روی استحکام و محکم بودن بست آسانسور بوجود بیاید.

  هنگام نصب لقمه در صورت شکسته شدن آن یا دفورمه بودن آن باید حتما آن‌ را با لقمه‌ی سالم جایگزین کرد.

  طبق استاندارد آسانسور جوشکاری در اطراف و روی لقمه‌ ی ریل آسانسور اکیدا ممنوع می‌باشد.

  در آسانسور با ارتفاع کمتر از ۴۰ متر از لقمه‌ی ریختگی استفاده می‌شود.

  در آسانسور دارای ارتفاع بیشتر از ۴۰ متر باید از لقمه‌ی فنری استفاده شود

داشتن چک لیست سرویس آسانسور از واجبات یک تعمیرکار آسانسور است

بازدید شستی ها و نمراتور ها

 

۱ . بررسی نصب آنها از نظر میزان استحکام

 

۲ . بررسی وضعیت عملکرد شستی ها در طبقات مختلف و نحوه پاسخگویی آسانسور ها در حالت full collective و یا احضار کابین در آسانسور ها دوبلکی

 

۳ . بررسی صحت عملکرد نمراتور ( نشانگر ) طبقات.

بازدید در داخل کابین آسانسور

 

۱ . نظافت دیواره ی کابین آسانسور

 

۲ . نظافت داخل شاسی پنل داخل کابین و  L C D  آتن و کنترل نحوه کارکرد .

 

۳ . بررسی و کنترل سطح هم ترازی کابین و طبقه

 

۴ . بررسی وضعیت عملکرد شستی های احضار داخل کابین

 

۵ . برقراری روشنایی داخل کابین

 

۶ . بررسی صحت عملکرد سیستم تهویه داخل کابین

 

۷ . بررسی وضعیت دکور داخل کابین

 

۸ . عدم وجود رول بک در زمان شروع به حرکتت آسانسور

 

۹ . کنترل صحت عملکرد فتوسل یا پرده نوری

 

۱۰ . بررسی DOOR OPEN BUTTON

 

۱۱ . بررسی صحت عملکرد آلارم و آیفون داخل کابین

 

۱۲ . کنترل صحت عملکرد چراغ روشنایی اضطراری

 

۱۳ . بررسی نحوه عملکرد درب کابین

 

۱۴ . کنترل استحکام دستیگره داخل کابین

 

۱۵ . بررسی نصب کفپوش – آینه و سقف کاذب آسانسور

 

۱۶ . کنترل سائیدگی : بین لته ها و یا بین لته و ستون درب کابین

 

۱۷ . نظافت داخل شیار سیل کابین

 

۱۸ . بررسی کفشک های درب کابین

 

۱۹ . کنترل فاصله لته و ستون در بالا و پایین پس از بسته شدن درب

 

۲۰ . بررسی وجود و اتصال صحیح پلاک ظرفیت

فضای مورد نیاز سیستم آسانسور

مهم‌ترین بخش مربوط به طراحی چاه آسانسور یعنی فضای مورد نیاز سیستم آسانسور را مورد بررسی قرار خواهیم داد. اگرچه به دلیل گستردگی مبحث آسانسور در ظرفیت‌ها و سرعت‌های مختلف و نیز کاربردی و تنوع در طراحی متداول‌ترین نوع آسانسور یعنی آسانسور با یک در، کابین و وزنه تعادل .

فضای مورد نیاز سیستم آسانسور

فضای مورد نیاز سیستم آسانسور فضای مورد نیاز آسانسور به چند دسته تقسیم می شود

1. فضای مورد نیاز در مقطع افقی (عرض و عمق چاه(
2. فضای مورد نیاز در مقطع عمودی (از کف تا سقف چاه(
3. فضای مورد نیاز در موتورخانه

هر یک از بخش‌های فوق را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌دهیم تا بتوانیم ابعاد مناسب جهت آسانسور با ظرفیت و سرعت موردنظر را به دست آوریم.

فضای مورد نیاز در مقطع افقی آسانسور

کابین آسانسور

وزنه تعادل اسانسور

ریل راهنمای کابین آسانسور

آسانسور

عرض مورد نیاز جهت نصب در آسانسور

عرض نیمه اتوماتیک برای نصب آسانسور

عرض تمام اتوماتیک برای نصب آسانسور

سه عامل متغیر در عمق چاه تاثیرگذار است:
 عمق کابین: طبق حدول ارائه شده ابعاد کابین هشت نفره معادل (عمق) ۱۴۰ (عرض) ۱۱۰ سانتیمتر می‌باشد که عمق کابین ۱۴۰ سانتیمتر است.
فضای اشغال شده توسط در آسانسور: در اتوماتیک سانترال ۲۰ سانتیمتر از فضای عمق چاه را اشغال می‌نماید.
فضای مورد نیاز جهت عبور وزنه تعادل، حدود ۳۰ سانتیمتر است.
بنابراین حداقل عمق چاه معادل ۱۹۰=۳۰+۲۰+۱۴۰ سانتیمتر خواهد بود.
ب- محاسبه عرض چاه مورد نیاز:
دو عامل تعیین کننده عرض چاه آسانسور است:

a- عرض کابین و فضای مورد نیاز جهت نصب ریل‌ها
b- عرض و نوع در آسانسور که پس از محاسبه عرض مورد نیاز در هر دو مورد اندازه بزرگ‌تر را به عنوان عرض چاه انتخاب می‌نماییم.

عرض چاه مورد نیاز با توجه به عرض کابین

عرض کابین طبق جدول ۱۱۰ سانتیمتر است.
    فضای لازم جهت نصب ریل‌ها در هر طرف ۲۰ سانتیمتر است. بنابراین عرض چاه مورد نیاز معادل ۱۵۰=۴۰+۱۱۰ سانتیمتر خواهد بود.
عرض چاه با تو جه به عرض و نوع در آسانسور

چون عرض نوع بازشوی در آسانسور از نوع مرکزی ۸۰ سانتیمتر است طبق فرمول ارائه شده خواهیم داشت ۱۸۰=۲۰+(۸۰×۲)=۲۰+A2= عرض چاه، با توجه به موارد (۱) و (۲) عرض چاه مورد نیاز ۱۸۰ سانتیمتر خواهد بود.
در نتیجه ابعاد چاه مورد نیاز برای یک آسانسور با سرع بالا با ظرفیت هشت نفر و در تمام اتوماتیک سانترال به عرض ۸۰ سانتیمتر معادل (عمق) ۱۸۰ × (عرض) ۱۹۰ خواهد بود.

فضای مورد نیاز در مقطع عمودی آسانسور

چاهک (Pit)
این ارتفاع را با P نشان می‌دهیم (چاهک در چاه آسانسور به جهت تامین فضای جان پناه برای سرویسکار آسانسور و نصب برخی تجهیزات از قبیل ضربه گیر یا بافر و… تعبیه می‌گردد

طول مسیر حرکت آسانسور

مسیر حرکت آسانسور از کف پایین ترین توقف آغاز و تا کف بالاترین توقف ادامه می‌یابد و بنابراین با توجه به ارتفاع و تعداد طبقات ارتفاع طبقه آخر در محاسبه طول مسیر حرکت لحاظ نمی‌گردد.
به عنوان مثال طول مسیر حرکت را در یک ساختمان هفت طبقه با ارتفاع طبقات (کف تا کف) ۴/۳ متر محاسبه می‌نماییم. با توجه به آغاز حرکت آسانسور از کف پایین ترین طبقه یعنی طبقه اول و اتمام حرکت آن در کف بالاترین طبقه در طبقه هفتم ارتفاع طبقه هفتم به عنوان مسیر حرکت محاسبه نمی‌گردد و تنها شش طبقه به عنوان طول مسیر (Travel) محاسبه می‌گردد یعنی ۲۵/۸=۴/۳× ۶ متر
این ارتفاع را با OH نشان می‌دهیم. فاصله کف بالاترین توقف تا زیر سقف چاه آسانسور بالاسری یا overhead نام دارد. این فضا نیز به عنوان جان پناه برای تکنسین آسانسور و یا بازرس در هنگامی که کابین آسانسور در بالاترین حد ممکن خود در چاه قرار می‌گیرد تعبیه می‌گردد.
نحوه محاسبه این ارتفاع قدری به تفصیل می‌انجامد که در اینجا تنها به ارائه جداولی که متناسب با سرعت و ظرفیت‌های متفاوت و نیز نوع کاربری و ارتفاع کابین آسانسور ارتفاع بالاسری را تعیین می‌نماید، بسنده می‌نماییم.

ارتفاع روی سقف چاه تا زیر سقف موتورخانه

این ارتفاع بر طبق استاندارد حداقل ۱/۸ متر در نظر گرفته شده است که با توجه به متوسط قد افراد ارتفاع مناسبی جهت ایستادن در روی سکوی موتورخانه در حین کار است.

فضای مورد نیاز جهت موتورخانه آسانسور

معمولا موتورخانه آسانسور در بالای چاه آسانسور ساخته می‌شود که در آن تجهیزاتی از قبیل موتور گیربکس، تابلو فرمان، تابلوی برق سه فاز نصب می‌گردد.
ارتفاع موتورخانه با لحاظ نمودن بالا آمدن سکوی موتورخانه جهت تامین فضای بالاسری و از روی سکو به دلیل تامین ارتفاع ۱/۸۰ تا زیر سقف موتورخانه از کف تا پشت بام تعیین خواهد گردید.

انواع خرابی آسانسور

انواع خرابی آسانسور

بطور کلی خرابی آسانسور را می توان به دو دسته مکانیکی و الکتریکی تقسیم کرد. در این بخش خرابی های مکانیکی و الکتریکی شایع در آسانسور مسافربر بررسی می شود. با توجه به آمارهای موجود بیش از ۸۰ درصد از خرابی ها و ۷۰ درصد سوانح و حوادث آسانسور مربوط به خرابی سیستم درب است. خرابی این سیستم معمولا غیرقابل پیش بینی و نامعلوم است و به صورت خرابی درب کابین و درب طبقه آسانسور مطرح هستند.

 خرابی درب کابین آسانسور

دراین خرابی آسانسور، درب داخلی آسانسور بسته نمی شود. چون این ساز و کار بخشی از سیستم ایمنی آسانسور محسوب می شود. در صورت وقوع این خرابی، آسانسور از کار می افتد. عوامل ایجاد کننده این خرابی شامل استفاده زیاد، تکیه دادن به درب و در نتیجه تغییر شکل آن، انبساط و انقباض ناشی از تغییر دما و خرابی قفل درب کابین آسانسور و نصب اشتباه درب کابین می باشد.

خرابی  قفل درب آسانسور

این خرابی یکی از مهمترین و رایج ترین خرابی ها در آسانسور است، قفل درب آسانسور یکی از اجزای مهم سیستم ایمنی آسانسور است و در صورت خرابی، آسانسور به طور کامل از کار می افتد

همچنین، اگر آسانسور در حال حرکت باشد و قفل درب یکی از طبقات به علت خرابی از مدار خارج شود، آسانسور در حال حرکت متوقف می شود. این خرابی می تواند دو پیامد داشته باشد:

اولا وقتی قفل درب آسانسور خراب شود، ممکن است فردی درب آسانسور را باز و به داخل چاهک سقوط کند.

ثانیا به علت توقف آسانسور در حال حرکت، ممکن است افرادی داخل کابین آسانسور باشند و با این اتفاق در آن محبوس شوند و حالت خفگی به آنها دست دهد. عواملی که سبب ایجاد این  نوع خرابی می شوند عبارت اند از:

1 . نصب اشتباه قفل درب آسانسور

2.  کثیفی پلاتین داخل قفل که مانع از عبور جریان شده ومنجر به قطعی مدار می گردد و سبب باز ماندن درب می شود.

3 . استفاده زیاد از آسانسور که سبب می شود درب آن از تنظیم خارج شود و سیستم خودکار درب از کار بیافتد و مانع شود که زبانه و سوراخ قفل روبروی هم قرار بگوید با درب بسته شود و در نتیجه آسانسور از کارمی افتد.

3- خرابی درب طبقه آسانسور

از جمله خرابی های متداول در آسانسور ها، خرابی درب کابین است که به چند صورت ظاهر می شود؛ خرابی سیستم مگنت درب بار کن آسانسور که با فنر یا زنجیر باعث می شود در حالت آزاد درب بسته بماند .

یکی دیگر از خرابی ها، ناشی از استفاده زیاد است که سبب می شود درب آسانسور از تنظیم خارج شود. دلیل دیگر خرابی درب آسانسور، عدم نصب صحیح است و علت نهایی عدم چفت شدن درب بر اثر انبساط و انقباظ ناشی از تغییر دماست. در نهایت. تمام این خرابی ها سبب می شود قتل درب بسته نشود و مدار ایمنی آسانسور باز بماند و آسانسور از کار بافند.

معرفی تراول کابل آسانسور

در پاسخ به این سوال که اصلا تراول کابل آسانسور چیست باید بگوییم این قطعه از آسانسور که در انگلیسی به صورت Elevator Traveling Cable خوانده می‌شود، یک راه ارتباطی بین کابل آسانسور و دستگاه کنترل کننده آسانسور است که در اتاق آسانسور قرار داده می‌شود. تراول کابل آسانسور در حرکت مداوم است و به همین علت باید انعطاف‌پذیری و استحکام مناسبی داشته باشد.

در تعریف دیگر می‌توانیم بگوییم تراول کابل آسانسور یک راه ارتباطی حیاتی میان کابین آسانسور و مدار کنترل آن ایجاد می‌‌کند. در آسانسورهای متداول، همه اطلاعات سیگنال و قدرتی از طریق تراول کابل آسانسور به کابین آسانسور منتقل می‌شود.

همچنین برای تکمیل تعریف تراول کابل آسانسور، این نکته را باید اضافه کنیم: این نوع کابل، نوعی کابل هدایتی است که از چندین رشته تشکیل شده است و دستورات تابلو فرمان آسانسور را به کابین مخابره می‌کند تا آسانسور به مقصد مورد نظر حرکت کند.

طول عمر این کابل‌ها بسته به نوعی که خریداری می‌شود، بین ۱۰ تا ۱۵ سال متغیر است.

محاسبه طول تراول کابل آسانسور

نحوه نصب تراول کابل آسانسور

به طور کلی درباره نحوه نصب تراول کابل آسانسور باید بگوییم این کابل به شکل لوپ و با بست تراول کابل آسانسور از یک سو به تابلو فرمان و از سوی دیگر به زیر کابین (یوک) متصل می‌شود.

وظیفه تراول کابل آسانسور

همانطور که در بخش معرفی تراول کابل آسانسور اشاره کردیم، تراول کابل آسانسور، رشته‌های هدایتی هستند که وظیفه انتقال برق و دستورات تابلو فرمان به کابین آسانسور را به عهده دارد تا کابین به سمت مقصد مورد نظری که مسافر درخواست کرده، حرکت کند.

انواع تراول کابل

تراول کابل آسانسور را از جهت ویژگی‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌کنند که در ادامه به آنها پرداخته شده است:

انواع تراول کابل آسانسور بر اساس شکل: تراول کابل با ساختار گرد و ساخت تخت. تراول کابل‌های ساختار گرد معمولا از رشته‌های هدایتی مختلفی تشکیل شده‌اند که دور یک عضو مرکزی پیچیده شده‌اند. معمولا تعداد رشته‌هایی که در این کابل‌ها استفاده می‌شود، بسیار زیاد و حدود ۱۲۰ عدد است. همچنین این نوع کابل‌ها، انعطاف‌پذیری بسیاری دارند.

در کابل‌های تخت، هر کدام از تک رشته‌ها به صورت موازی کنار هم قرار می‌گیرند و یا  آنکه چندین رشته که به صورت گرد کنار هم قرار گرفته‌اند، موازی با دیگر مجموعه رشته‌های گرد قرار می‌گیرند و در نهایت با ورقه و یا صفحه محافظتی پوشانده می‌شوند.

انتخاب این نوع رشته‌ها براساس قیمت و کاربرد آنها خواهد بود در آسانسورهایی که در ارتفاعات کم تردد می‌کنند، انواع تراول کابل‌های تخت، بیشتر استفاده می‌شوند. اما در آسانسورهایی که باید ارتفاع طولانی را بالا و پایین بروند و سرعت در آنها مهم‌تر است، از تراول کابل‌های گرد استفاده می‌کنند.

انواع تراول کابل آسانسور بر اساس تعداد رشته: به طور معمول تراول کابل‌های تخت در انواع ۴، ۸، ۱۲، ۱۶، ۲۰ و ۲۴ رشته‌ای تولید می‌شوند و با توجه به مشخصات آسانسور معمولا انواع ۱۲، ۲۰ و ۲۴ رشته‌ای متداول‌تر است

تعیین ظرفیت کابین آسانسور در گذشته و امروز

در گذشته خریداران آسانسور بر اساس نیاز ساختمان، نوع مناسب و ظرفیت کابین آسانسور را انتخاب می کردند. بنابراین هنگام ساخت ساختمان ملزم بودند چاه آسانسور را بر اساس نقشه ای که دفتر فنی شرکت آسانسور در اختیارشان قرار می داد، آماده کنند. در حقیقت چاه آسانسور با توجه به ابعاد و مشخصات آسانسور شرکت فروشنده، طراحی و ساخته می شد. از این رو مشکلاتی که موجب تخریب یا تغییرات باشد وجود نداشت. همچنین با توجه به این که نقشه بتون ریزی و قالب گذاری سقف چاه و آهن کشی آسانسور از ابتدا در اختیار خریدار آسانسور قرار می گرفت، کلیه امور آرماتوربندی، قالب گذاری و بتون ریزی سقف چاه آسانسور بر اساس نقشه انجام می شد.

اما امروزه اگر چه مهندسین معمار بر اساس استانداردهای آسانسور، محل و ابعاد چاه های آسانسور را انتخاب می کنند اما با توجه به افزایش نرخ زمین، برخی از مالکین و سازندگان ساختمان جهت استفاده از بیشترین فضا، اقدام به کاهش فضای مربوط به آسانسور می کنند. این موضوع برای فروشندگان و به خصوص نصابان آسانسور مشکلاتی را به همراه دارد. تولیدکنندگان آسانسور ناگزیر هستند خود را با شرایط وفق داده و بر اساس ابعادِ و ظرفیت کابین آسانسور درخواستی و شرایط خاص، اقدام به طراحی و تولید قسمت های مختلف آسانسور نمایند که با توجه به تغییرات زیاد، احتمال وقوع مشکلاتی در زمان نصب و مونتاژ قطعاتی همچون درب آسانسور، ریل راهنمای آسانسور، براکت آسانسور، وزنه تعادل آسانسور و… وجود خواهد داشت که موجب کاهش سرعت و یا توقف کامل کار می شود.

نکات نهایی برای تعیین ظرفیت آسانسور

تعیین ظرفیت کابین آسانسور و پاسخ به این سوال که کابین باید دارای چه طول و عرضی باشد با توجه به شرایط و ابعاد چاه آسانسور متفاوت است. همچنین میبایست فضا و ابعاد مورد نیاز بازشو درب های آسانسور، با توجه به ابعاد چاه رعایت شود. لذا پیشنهاد می شود قبل از هر اقدام با مهندسین مشورت شده تا بهترین طراحی انجام گیرد و سپس اقدام به نصب شود تا از اشتباهات احتمالی و خسارت های مالی جلوگیری شود.

ظرفیت کابین آسانسور و نحوه ی محاسبه آن

رعایت نکات و استانداردها همچون تعیین ظرفیت کابین آسانسور هنگام طراحی آسانسور باعث می شود تا آسانسور به بهترین حالت طراحی شود و رضایت کاربران را به همراه داشته باشد. می توان گفت مهمترین بخش از طراحی آسانسور، تعیین ظرفیت آسانسور است. با تعیین ظرفیت کابین آسانسور می توان قدرت و سرعت آسانسور و نیز تعداد مسافرین قابل حمل را پیش بینی کرد. تعیین ظرفیت کابین آسانسور اغلب در مراکز تجاری و درمانی و ساختمان های بزرگ که تعداد تردد و دفعات استفاده از آسانسور افزایش می یابد، اهمیت بالاتری دارد. چرا که در این محیط ها درخواست برای انتقال تعداد افراد بیشتر در یک سفر، زیادتر می باشد.

عوامل موثر در ظرفیت کابین آسانسور

مساحت کابین آسانسور، بر مقدار ظرفیت آن اثرگذار است. بر همین اساس باید گفت که طراحی آسانسور بر اساس طراحی ظرفیت کابین آسانسور صورت می گیرد. در واقع طراح میبایست از حداکثر فضای چاه آسانسور برای طراحی بزرگترین کابینی که می توان بر اساس محاسبات آنالیز ترافیک آسانسور انجام داد، استفاده نماید. این نکته را در نظر داشته باشید که کلیه لوازم و قطعات آسانسور بر اساس ظرفیت کابین انتخاب و نصب می شود. یکی از قطعات اصلی موتور آسانسور است. پس چنانچه مساحت کابین بزرگتر از مساحت استاندارد شود، لذا میبایست موتور آسانسور بر اساس ظرفیت کابین آسانسور انتخاب و نصب گردد. به عنوان مثال اگر در ساخت انواع کابین آسانسور اشتباهی رخ دهد و اندازه ها تغییر کند و از مقدار مجاز تجاوز کند، موتور و سایر قطعات نیز تغییر خواهند کرد.

تعیین ظرفیت کابین آسانسور هنگام طراحی

همان گونه که در بالا اشاره شد انتخاب تعداد و همچنین ظرفیت کابین آسانسور یک ساختمان یکی از اصلی ترین تصمیمات ساخت و ساز ساختمان است. هرگونه اشتباه ممکن است موجب نارضایتی مسافرین شود و همچنین فضای مفید ساختمان هدر رود. یا ممکن است زمان انتظار طولانی شود که همه این موارد موجب زیان اقتصادی خواهد شد. لذا طراح آسانسور وظیفه اصلی در تعیین ظرفیت آسانسور را بر عهده دارد تا محاسبات ترافیک به درستی انجام شده و رضایت حاصل گردد. باید بدانیم ابعاد استاندارد کابین به میزان رفت و آمد و محل نصب آسانسور بستگی دارد و جهت جلوگیری از بار اضافه و فراتر از ظرفیت کابین آسانسور، میبایست مساحت کابین محدود گردد. از این رو توجه به ابعاد داده شده برای چاه و چاهک آسانسور، حداقل و حداکثر مساحت مجاز داخل کابین الزامی است.

گاورنر گریز از مرکز

گاورنر در انواع مختلفی در بازار وجود دارد که یکی از آنها گاورنر گریز از مرکز می‎باشد. امروزه این نوع گاورنر دارای بیشترین میزان کاربرد در جهان می‎باشد. در برخی از گاورنرهای این مدل تنها از دو فک درگیر شونده استفاده می‎شود و در برخی دیگر از آنها به صورت دوبله و در پائین و بالا از این نوع فک‎ها استفاده خواهد شد. بهتر است در هر نوبت دریافت خدمات سرویس آسانسور از سرویس‎کا آسانسور بخواهید تا عملکرد صحیح این قطعه را نیز مورد بررسی قرار دهد. همانطور که گفته شد دو نوع گاورنر گریز از مرکز وجود دارد که در هر دو آنها در قسمت تماس حرکتی از بلیرینگی‎هایی با روکش پلاستیکی استفاده شده است که این بلبرینگ‎ها روی سطح فلکه چند ضلعی گاورنر در تماس می‎باشند. در گاورنرهای گریز از مرکز قطعات متحرکی وجود دارند که با استفاده از اهرم‎های درگیر شونده کار اصلی خود را انجام خواهند داد.

یکی از مهمترین‎ها بخش‎ها که نیاز است در هر دوره از خدمات تعمیر آسانسور مورد بازبینی قرار گیرد گاورنر و قطعات متصل به آن می‎باشد. این اهرم‎ها در شعاعی تنظیم شده در حال حرکت می‎باشند که در حالت عادی آنها با استفاده از بلبرینگ‎ها دور محور خودشان حرکت خواهند کرد. در صورتی که اتاق آسانسور با سرعتی بیش از سرعت معمول آن حرکت کند شعاع حرکت این اهرم‎ها افزایش پیدا خواهد کرد و همین موضوع سبب می‎شود این قطعات به طرف بیرون پرتاب شوند در نتیجه این عمل بخشی از این قطعه با چرخ دنده‎های موجود در آن درگیر می‎شوند که همین موضوع سبب می‎شود تا آسانسور از حرکت بایستد. با توجه به میزان اهمیت این قطعه در این نوع سیستم‎ها همواره باید در طول دوره دریافت خدمات تعمیر و نگهداری آسانسور صحت عملکرد آنها مورد بررسی قرار گیرد و در صورت مشاهده هر گونه مشکل و یا نقص در اولین فرصت با استفاده از خدمات تعمیر  آسانسور این نقوص برطرف شوند.