چاهک باید ویژگی هایی داشته باشد تا از بروز مشکلات در آینده جلوگیری شود. به همین منظور نکات و ضوابطی که باید در طراحی و ساخت چاهک آسانسور رعایت کرد به شرح زیر هستند که در ادامه مشاهده می کنید:
دیواره باید به نحوی ساخته و طراحی شود که در هر ۵ سانتیمتر مربع، امکان تحمل ۳۰۰ نیوتن را داشته باشد.
حداقل روشنایی مورد نیاز برای فاصله ۱ متری بالای سقف کابین و کف چاهک، ۵۰ لوکس باشد.
اگر شرایط جان پناه چاهک به خوبی رعایت شده باشد، غیر هم سطح بودن کف چاهک مانعی نخواهد داشت.
وسیله خبر دهنده برای نجات اضطراری حتما کار گذاشته شود تا در صورت گیر افتادن تکنسین در این قسمت امکان نجات وجود داشته باشد.
باید ارتفاع پریز و چراغ داخل چاهک از کف آن، ۴۰ سانتیمتر باشد.
باید بین ریل های راهنمای کابین و ریل آسانسور راهنمای وزنه تعادل آسانسور در چاهک، پلیت نصب شود.
بهترین محل نصب سیستم ارت (Earth) در کف چاهک است.
جنس دیواره چاهک آسانسور باید از پلاستر ماسه و سیمان باشد.
قطعات آسانسور و قسمت های آهنی موجود در چاهک باید ضد زنگ باشند هر چند نباید این قسمت مرطوب باشد.
تمامی حفرات و روزنه های چاهک آسانسور باید پوشیده شوند.
استفاده و بکارگیری مواد اشتعال زا درون چاهک ممنوع می باشد.
اگر عمق چاهک آسانسور، ۲.۵ متر باشد، می توان درب ورودی برای این قسمت در نظر گرفت.
برای دسترسی راحتتر به ته چاهک باید نردبان کار گذاشته شود.
به هیچ وجه نباید آب به درون قسمت چاهک نفوذ کند. بر همین اساس طبق استاندارد عملا نیازی به کفشور چاه آسانسور نیست.
چاهک آسانسور حتما باید ضد آب باشد