آسانسورها در ابتدا برای جابهجایی بار در معادن استفاده میشدند و هیچ گونه کاربردی برای جابهجایی افراد نداشتند، اجتناب افراد از سوار شدن آسانسور در آن زمان به خاطر ایمنی بسیار پایین آسانسورها و احتمال بالای سقوط آسانسور بوده تا اینکه در سال 1852 الیشیا اوتیس اقدام به ساخت سیستم پاراشوت آسانسور کرد، با به بازار آمدن پاراشوت آسانسور و ایمن شدن آسانسورها، رفته رفته آسانسورها به پرکاربرد ترین وسیلهی حمل و نقل عمودی در جهان تبدیل شد و افراد در هر سنی از آسانسور برای جابه جایی استفاده میکردند این امر باعث شده تا اطمینان از ایمنی و سلامت آسانسور امری مهم و اجتناب ناپذیر باشد.
با گذشت زمان و بروز نقص و حوادث آسانسور مشخص شد که تنها برخوردار بودن یک آسانسور از سری ایمنی آسانسور دلیل بر ایمن و بی خطر بودن آن نیست، آسانسورها باید به صورت مداوم و دورهای مورد بررسی قرارگیرند (سرویس و نگهداری ماهانهی آسانسور) تا بتوان از سلامت قطعات و سری ایمنی آسانسور اطمینان حاصل کرد.
حتی کارشناسان اقدام به وضع قانون و اجباری کردن سرویس نگهداری آسانسور به صورت ماهیانه کردند،این به آن مهنی است که سرویس و نگهداری آسانسور از لحاظ قانونی و فنی باید ماهیانه توسط یک سرویسکار مجرب انجام شود، اما با این وجود بسیاری از افراد از استفاده از خدمات سرویس و نگهداری آسانسور را هزینه اضافه دانسته و معتقدند که تعمیر آسانسور به صرفه تر است.
- ۰۰/۰۳/۲۲